Een laadpas is een soort digitale sleutel waarmee je toegang hebt tot openbare laadpalen. Je houdt de pas voor de laadpaal en de sessie begint – net zoals je met een OV-chipkaart of bankpas incheckt in de trein. Je laadpas is gekoppeld aan je eigen account of abonnement, zodat je laadsessies kunnen worden geregistreerd en gefactureerd. Vaak is de laadpas een fysieke pas, maar het kan ook een tag zijn, een app met een QR-code of een virtuele kaart in je smartphone.
Zo’n pas is dus een noodzakelijk hulpmiddel als je elektrisch rijdt en regelmatig langs de openbare weg wilt laden. Zonder laadpas kom je niet ver, tenzij je een snellaadstation treft dat ook andere betaalmethodes accepteert.
Technisch gezien is laden zonder laadpas mogelijk, maar alleen bij specifieke laadpalen. Sommige aanbieders, zoals Fastned, bieden laden aan via een app, waarbij je de sessie start met een druk op je telefoon. Andere laadstations, zoals van Shell Recharge of Ionity, bieden betalen met een QR-code of creditcard aan. Maar dat is eerder uitzondering dan regel.
Het grootste deel van de laadpalen in Nederland – en in veel andere Europese landen – werkt uitsluitend met een laadpas of laadtag. Sta je dan bij zo’n paal zonder pas, dan kun je niet laden. Vooral in kleinere gemeenten of op bedrijventerreinen heb je zonder laadpas simpelweg pech.
Als je vertrouwt op betalen met een app of QR-code, heb je te maken met allerlei aanbieders. De ene werkt met een eigen app, de ander vraagt om registratie of betaling met creditcard. Soms kom je onderweg een laadpaal tegen zonder enige informatie over alternatieve betaalopties. En zelfs als het technisch mogelijk is om te laden, kost het instellen van een nieuwe app of registratie veel tijd – en frustratie. Want stel je voor: het is 22.00 uur, je hebt nog 8 procent acculading en je komt aan bij een laadpaal die alleen werkt met een pas van een partij waar je nog geen klant bent. Geen pas, geen stroom. Dan wens je maar één ding: had ik maar zo’n laadpas geregeld.
Een laadpas is onmisbaar voor iedereen die elektrisch rijdt en optimaal wil gebruikmaken van de techniek van zijn elektrische auto, want een laadpas geeft vaak toegang tot duizenden oplaadpunten. Eén pas, talloze netwerken. Denk aan Shell Recharge, Allego, EVBox, Vattenfall, E-Flux, TotalEnergies, Engie en nog veel meer.
Bovendien is laden met een pas sneller, overzichtelijker en veiliger. Je hoeft geen creditcardgegevens in te voeren op je telefoon of via vage websites. Je sessies worden automatisch gefactureerd en je kunt inzien waar, wanneer en hoeveel je geladen hebt. Ook krijg je soms korting op het laadtarief als je een pas gebruikt die bij het netwerk hoort. En sommige laadpassen geven toegang tot extra diensten, zoals automatisch opladen bij thuisladen of roaming in het buitenland.
Er zijn tientallen bedrijven die laadpassen uitgeven. Sommige richten zich vooral op particuliere gebruikers, andere zijn vooral interessant voor zakelijk rijders of wagenparkbeheerders. Enkele bekende namen zijn:
ANWB: bekend en vertrouwd in Nederland en geschikt voor vakantiegangers.
Shell Recharge (voorheen NewMotion): biedt toegang tot eigen laadpunten en die van honderden andere aanbieders, uitgebreid aanwezig in Europa..
E-Flux by Road: voor bedrijven en zzp’ers die hun laadkosten willen verrekenen.
Vattenfall InCharge: sterk in Nederland en Scandinavië.
Vaak kun je bij dezelfde aanbieder ook een thuislaadpunt afnemen of een laadsessie automatisch laten verrekenen met je werkgever.
Niet elke laadpas is gekoppeld aan een abonnement. Sommige aanbieders rekenen alleen een vast bedrag per laadsessie, zonder maandelijkse kosten. Andere passen bieden wel een abonnement aan, vaak met extra voordelen: lagere tarieven per kWh, gratis toegang tot snelladers of toegang tot een uitgebreidere laadinfrastructuur in het buitenland.
Een veelvoorkomend model is dat je kiest tussen:
Pay-as-you-go: je betaalt alleen als je laadt.
Basisabonnement: je betaalt een paar euro per maand voor lagere tarieven.
Volledig abonnement: met vaste maandprijs, vaak gericht op veelrijders.
Een laadpas aanvragen is meestal heel eenvoudig. Je vult je gegevens in op de website van de aanbieder, kiest eventueel een abonnementsvorm, en binnen een paar werkdagen ontvang je de pas per post. Bij sommige aanbieders kun je ook direct een virtuele pas gebruiken via hun app.
De kosten verschillen per aanbieder. Vaak is de pas gratis, soms betaal je eenmalige activatiekosten van een paar euro. Bij abonnementen varieert de maandprijs meestal tussen de 2 en 10 euro. Houd wel rekening met eventuele roamingtoeslagen als je in het buitenland laadt.
Wie kiest voor gemak, gaat voor een pas met brede dekking. De Shell Recharge pas werkt bij duizenden laadpunten in binnen- en buitenland, inclusief snelladers van Allego, Ionity en Fastned. De ANWB Laadpas biedt ook Europese dekking en is handig voor vakantiegangers. E-Flux by Road richt zich op zakelijk gebruikers en biedt geavanceerde verrekenopties.
Let op: niet elke pas werkt bij elk laadstation. Sommige snelladers accepteren alleen hun eigen pas of app. Bij Ionity kun je ook laden via een QR-code, maar met een pas van een partner als Shell ben je vaak goedkoper uit.
Laadpassen bieden soms speciale tarieven, vooral bij gebruik van het netwerk van de aanbieder zelf. Bovendien krijg je inzicht in je verbruik en kun je laadkosten automatisch declareren of verrekenen. Voor zakelijk rijders is dat een groot voordeel. En wie meerdere laadpassen slim combineert, kan op jaarbasis tientallen euro’s besparen.
Bovendien betaal je met een laadpas vaak geen starttarief of servicefee, wat bij QR-betalingen of ad-hoc laden soms wél het geval is. Rijd je regelmatig elektrisch, dan is een laadpas op termijn voordeliger – zelfs als je een paar euro per maand betaalt voor een abonnement.
Wist je dat in Nederland inmiddels meer dan 150.000 openbare laadpunten zijn, waarvan het merendeel alleen met een laadpas toegankelijk is? En dat Fastned begon zonder pas, maar later tóch ondersteuning voor laadpassen toevoegde omdat de vraag daarnaar zo groot was?
In Noorwegen en Duitsland is laden zonder pas overigens iets eenvoudiger, omdat creditcardbetaling daar vaker geaccepteerd wordt. Maar in Nederland ben je zonder laadpas beperkt in je mogelijkheden.
Ook leuk: sommige mensen gebruiken hun laadpas alleen als back-up, omdat ze gewoonlijk thuis laden. Toch gebeurt het vaak genoeg dat die ene keer bij een publieke laadpaal een laadpas ineens je redding blijkt – en dan ben je blij dat je voorbereid was.
