Driften – of 'auto drifting' – is een rijtechniek waarbij je met je auto met opzettelijk verlies van grip op de achter- of alle vier wielen bochten neemt. Driften is niet hetzelfde als slippen. Een slip komt voor als je bijvoorbeeld in een bocht de controle over je auto verliest. Driften is een gecontroleerde glijpartij waarbij de bestuurder met precieze bewegingen van het stuur en de koppeling-, gas- en rempedalen de auto in balans houdt. Het doel: zo dwars mogelijk door de bocht glijden en weer rechtdoor gaan zonder de controle te verliezen.
De term 'driften' werd aanvankelijk gebruikt in de autosport om een lichte overstuurbeweging te beschrijven, maar groeide eind jaren 70 en begin jaren 80 in Japan uit tot een echte sport. Op bergpassen (de zogenaamde ‘touge roads’) en later op circuits staken straatracers elkaar zo dwars mogelijk de loef af. Driften ontwikkelde zich vervolgens tot een volwaardige competitievariant van autorijden, compleet met jury, regels en professionele teams.
De Japanse coureur Kunimitsu Takahashi gebruikte begin jaren 70 tijdens races steeds meer gecontroleerd overstuur om sneller uit bochten te accelereren. Zijn stijl werd populair onder straatracers, met Keiichi Tsuchiya – later ‘Drift King’ genoemd – als een van de bekendste volgers.
Tsuchiya bracht de driftstijl naar het circuit en maakte er een fenomeen van. In 1987 verscheen er zelfs een video genaamd ‘Pluspy’ waarin hij zijn drifttechniek demonstreerde op Japanse bergwegen. Het publiek raakte gefascineerd door de combinatie van snelheid, techniek en spektakel.
Inmiddels is driften wereldwijd populair. Onder meer in Japan, de VS, het Verenigd Koninkrijk en Oost-Europa is het een erkende tak van autosport. In Nederland is het nog een niche, maar er zijn wel degelijk driftclubs en evenementen.
Driften is inmiddels een officiële vorm van autosport. Grote kampioenschappen zoals de Formula Drift in de Verenigde Staten, het D1 Grand Prix-kampioenschap in Japan en de Drift Masters European Championship laten zien hoe serieus deze sport wordt genomen.
Bij driften draait het niet alleen om snelheid, maar ook om stijl, lijnkeuze en controle. Een jury beoordeelt elke run op basis van diverse criteria:
Lijn – het traject door de bocht
Hoek – hoe schuin de auto gaat tijdens de drift
Snelheid – hoe hard de auto door de bochten gaat
Stijl – hoe vloeiend en gecontroleerd de drift verloopt
Het is dus niet alleen een race tegen de klok, maar een jurysport zoals … kunstschaatsen – maar dan met schroeiend rubber en rook.
Niet elke auto is geschikt om mee te driften. De basisregel: je hebt een achterwielaangedreven auto nodig met genoeg vermogen om de wielen te laten doorslippen. Auto’s met handbak zijn favoriet, omdat koppeling en toerenregeling essentieel zijn. Denk aan modellen als de BMW 3-serie (E30, E36, E46), de sportmodellen van Nissan, de Toyota Supra en de Mazda RX-7.
Toch zijn aanpassingen vaak nodig. De belangrijkste:
LSD (Limited Slip Differential) – zonder sperdifferentieel krijg je nooit twee achterwielen tegelijk aan het slippen
Verstevigde wielophanging – voor betere controle en feedback tijdens het driften
Hydraulische handrem – om de achterwielen snel te blokkeren en de drift op gang te brengen
Rolkooi en kuipstoelen – voor bescherming van de inzittenden
Lichtgewicht wielen en extra banden – banden slijten snel; veel drifters nemen reservebanden mee
Driften is geen kwestie van brute kracht, maar een subtiel samenspel van krachten. Alles draait om gewichtsverplaatsing, balans en timing. De basistechnieken zijn:
Clutch kick – snel de koppeling intrappen en loslaten om de achterwielen te laten doorslaan.
Handrem – kort de handrem gebruiken om overstuur op te wekken.
Feathering van het gas – door precies gas te geven houd je de glijdende auto in balans.
Countersteer – je stuurt tegengesteld aan de bocht om de auto op koers te houden.
Een geoefende drifter laat de auto als het ware dansen op de grens van grip en controle. Dat vraagt véél oefening en de beschikking over het juiste terrein.
Driften op de openbare weg is uiteraard verboden, want levensgevaarlijk. Gelukkig zijn er genoeg plekken waar je veilig kunt leren driften. In Nederland kun je terecht bij organisaties als Driftcursus.nl en Bleekemolens Race Planet. Zij organiseren driftcursussen op circuits als Zandvoort, Lelystad en Assen. Ook in België, Duitsland en Frankrijk zijn er opleidingslocaties.
Tijdens zo’n cursus leer je in een dag of weekend de basisprincipes van driften: slipinitiatie, controle en exit. Vaak oefen je op nat asfalt, zodat je niet meteen bakken vol vermogen nodig hebt. Sommige cursussen gebruiken speciaal geprepareerde lesauto’s. Handig als je zelf nog geen driftwaardige auto hebt.
Driften op de openbare weg is niet toegestaan. In de Wegenverkeerswet staat dat je je voertuig altijd onder controle moet hebben en dat onnodig gevaar of hinder verboden is. Over een rotonde driften in je woonwijk levert gegarandeerd een forse boete op – en mogelijk verlies van je rijbewijs.
Driften is alleen legaal op afgesloten terreinen of circuits, mits je toestemming hebt van de eigenaar en voldoet aan veiligheidsregels. Veel evenementen vragen een licentie of technische keuring van je auto.
In Nederland zijn diverse driftclubs actief. Zo organiseert de Dutch Drift League (DDL) evenementen voor zowel beginnende als gevorderde drifters. Ook zijn er losse evenementen en ‘open drift days’ waaraan je kunt deelnemen en oefenen.
Populaire locaties zijn onder andere Raceway Venray, Midland Circuit Lelystad en het TT Junior Track in Assen. Hier kun je je techniek aanscherpen, andere drifters ontmoeten en misschien zelfs je eerste competitie rijden.
Internationaal gezien zijn er ook veel Nederlanders actief in de Drift Masters en zelfs in de Amerikaanse Formula Drift. De sport leeft dus, ook al is het geen massaverschijnsel.
Voor veel fans is driften meer dan een sport: het is een lifestyle. Auto’s worden tot in detail gepersonaliseerd, met felle kleuren, brede bodykits en opvallende liveries. Muziek, community en creativiteit spelen een grote rol, vooral bij jongeren. De Japanse driftcultuur – met invloeden uit anime en tuning – is populair over de hele wereld. Sociale media hebben driften een extra impuls gegeven. Op platforms als YouTube en Instagram zie je spectaculaire acties, uitlegvideo’s en behind-the-scenes van driftteams. Je hoeft geen prof te zijn om mee te doen: de community is vaak verrassend open en behulpzaam.
De langste drift ooit duurde bijna zes uur. BMW vestigde dat record met een aangepaste M5; tussentijds bijtanken gebeurde via een tweede rijdende auto.
Driften bestaat ook met trucks en bussen. In Scandinavië zie je soms ‘truck drifting’ als showelement.
De film The Fast and the Furious: Tokyo Drift liet het wereldwijde publiek kennismaken met driften. Sindsdien kreeg driften cultstatus.
Driften is dus veel meer dan dwars door een bocht glijden. Het is techniek, kunst, competitie en cultuur in één.