Mercedes-Benz E 290

Mercedes-Benz E 290: in het kort

De Mercedes-Benz E 290 maakte deel uit van de W210-generatie, die liep van 1995 tot 2002. De E 290 diesel werd geleverd tussen 1995 en 1999, als opvolger van de 290 D (W124) en voorloper van de E 270 CDI. De auto was te krijgen als sedan (Limousine) of stationwagen (T-Modell), waarbij vooral die laatste populair was onder taxi’s en gezinnen. De Mercedes-Benz E 290 was het topmodel onder de conventionele dieselversies, vóór de komst van de CDI-diesels met directe injectie.

De E 290 is een dieselversie van de Mercedes-Benz E-Klasse voor wie veel kilometers maakt zonder poespas. De vijfcilinder dieselmotor is niet snel, maar wel betrouwbaar. De auto is ruim, degelijk gebouwd en relatief voordelig in gebruik. Luxe is beperkt, zeker in de basisversies. Het model stamt uit een tijd dat Mercedes-Benz nog vooral op functionaliteit en duurzaamheid bouwde.

Goede redenen

• Oerdegelijke dieselmotor die bekendstaat om zijn lange levensduur
• Ruim interieur en comfortabele zitpositie, ideaal voor lange ritten
• Goede onderdelenvoorziening
• Redelijk zuinig
• Tijdloos design, met die herkenbare Mercedes-grille en elegante lijnen

Technische gegevens

Motorisatie

Onder de kap ligt een 2,9-liter vijfcilinder lijnmotor met indirecte dieselinjectie. Hij levert 129 pk (95 kW) en een koppel van 300 Nm bij 1.800 toeren per minuut. De krachtbron is gekoppeld aan een handgeschakelde vijfversnellingsbak, of optioneel een viertraps automaat. De motor is stil voor een diesel uit die tijd, maar presteert het best bij kruissnelheden. De topsnelheid ligt rond de 195 km/u, maar de E 290 voelt zich duidelijk beter thuis in de rechterbaan.

De goede prestaties van de Mercedes-Benz E 290 waren te danken aan de directe injectie van de brandstof. Dankzij deze techniek werd de Mercedes-Benz E 290 met zijn lagere onderhouds- en verbruikskosten een gunstig alternatief ten opzichte van het concurrerende topdiesel model met een cilinderinhoud van 3,0 liter.

Met een maximumsnelheid van 195 km/u en een maximum koppel van 300 Nm had de Mercedes-Benz E 290 vrijwel dezelfde waarden als de zescilinder Mercedes-Benz E 300 turbodiesel. Dit ondanks het feit dat de Mercedes-Benz E 300 turbodiesel over een veel krachtigere motor met 130 kW (177 pk) beschikte.

Afmetingen

De sedan is 4,79 meter lang, 1,80 meter breed en 1,44 meter hoog. De wielbasis bedraagt 2,83 meter. De stationwagen van de E-Klasse is iets langer door de uitbouw aan de achterkant. Het laadvermogen varieert van 500 tot 1.800 liter bij de stationwagenversie, afhankelijk van de zitopstelling. De auto weegt ongeveer 1.440 kg, afhankelijk van de uitvoering en uitrusting.

De belangrijkste specificaties op een rij

Varianten

De Mercedes-Benz E 290 is geleverd in twee carrosserievormen: als sedan (Limousine) en als stationwagen (T-Modell). Qua uitrusting waren er varianten zoals de Classic, Elegance en Avantgarde, waarbij de laatste iets sportiever oogt met verchroomde accenten en een verlaagd onderstel. De basisversie was functioneel, zonder veel opsmuk. De Elegance voegde wat chroom en houtwerk toe, terwijl de Avantgarde juist modern oogde. De meeste E 290’s werden als Elegance geleverd.

Prijzen

Destijds kostte een Mercedes-Benz E 290 nieuw in Nederland rond de 80.000 euro voor een gemiddeld uitgeruste uitvoering. Tegenwoordig wisselen gebruikte exemplaren van eigenaar voor bedragen tussen de 2.000 en 6.000 euro, afhankelijk van de staat, kilometerstand en carrosserievorm. De stationwagens zijn gewild bij liefhebbers die een praktische youngtimer zoeken. Het aanbod occasions is drastisch teruggelopen omdat diesels niet heel populair meer zijn.

Design

Buitenkant

De W210-generatie van de Mercedes-Benz E-Klasse is herkenbaar aan zijn ronde dubbele koplampen, een designkeuze die indertijd veel discussie opriep. Het lijnenspel is strak, functioneel en typisch jaren 90-Mercedes: geen overbodige frutsels. De E 290 draagt zijn grote ster op de motorkap met trots. De stationwagen is wat hoekiger, maar ook erg praktisch. Roest is een aandachtspunt bij dit model, vooral bij de wielkasten en onderdorpels.

Binnenkant

Het interieur van de E 290 is zakelijk, degelijk en functioneel. Je vindt er veel kunststof en houtinleg, afhankelijk van de uitvoering. De bediening is eenvoudig, zonder afleiding. De stoelen zitten stevig en bieden goede steun. Het dashboard is overzichtelijk en goed afleesbaar. Luxe voorzieningen zoals climate control of lederen bekleding waren optioneel. Wie geluk heeft, treft een exemplaar met een originele Becker-radio en armsteunen voor- en achterin.

Veiligheid

Voor zijn tijd was de Mercedes-Benz E 290 goed uitgerust op het gebied van veiligheid. ABS was standaard, evenals dubbele airbags. ESP en zijairbags waren optioneel of standaard op luxere uitvoeringen. De auto scoorde destijds goed in crashtests, maar mist moderne veiligheidsassistenten zoals noodremhulp of dodehoekwaarschuwing. De carrosserie is stevig en biedt goede bescherming bij een aanrijding. De E 290 was gebouwd voor serieuze snelheden, en dat voel je aan het onderstel en de remmen.

Alternatieven

Wie een diesel zoekt met vergelijkbare kwaliteiten kan ook kijken naar de BMW 525tds, die meer rijplezier biedt maar vaak duurder is in onderhoud. De Volvo V70 2.5 TDI is net zo ruim, maar iets minder comfortabel afgeveerd. De Audi A6 2.5 TDI is sportiever, maar gevoelig voor onderhoudsproblemen aan de automatische versnellingsbak. Wie liever Japans rijdt, kan kiezen voor de Toyota Avensis 2.0 D-4D, die weliswaar minder luxe is, maar nog altijd betrouwbaar rondrijdt. De E 290 onderscheidt zich vooral door zijn degelijkheid, rustige rijeigenschappen en tijdloze uitstraling.