Eind jaren '90 testte de Japanse autofabrikant Nissan de in deze tijd nog niet zo ver ontwikkelde elektrische aandrijftechniek voor voertuigen in een miniauto: de Nissan Hypermini. Het hoofdprobleem van deze generatie elektrische auto's was het feit dat de accu's groot en zwaar waren en niet genoeg energie opsloegen om te zorgen voor de vereiste actieradius. Lees meer
Maar met de komst van beter presterende en compactere lithium-ion accu’s hadden de ontwerpers de mogelijkheid om hun eerste massamodel met alleen een elektrische aandrijving te ontwerpen: de Nissan Leaf. Deze compacte auto met vijf zitplaatsen verscheen eind 2010 in Japan op de markt. Vervolgens werd hij in 2012 op de Europese markten te koop aangeboden. De komst van het zero uitstoot voertuig zorgde hier meteen voor een onderscheiding. De Nissan Leaf werd namelijk uitgeroepen tot auto van het jaar en was daarmee het eerste elektrische voertuig dat deze onderscheiding kreeg.
De Nissan Leaf moest met opgeladen accu’s maximaal 160 kilometer af kunnen leggen. Daarna moesten de accu’s zeven uur met gewone stroom worden opgeladen of een half uur met sterkstroom. Belangrijk om te weten: de actieradius moest als een gemiddelde gezien worden. De daadwerkelijke actieradius van de elektrische auto hing zowel van externe factoren zoals de temperatuur af, als van het gebruik van stroomverbruikende features zoals airconditioning. In het gunstigste geval haalde de Nissan Leaf bij de verschillende testritten afstanden tussen 222 en 47 kilometer. Via het dashboard werd de bestuurder echter continu geïnformeerd over de resterende accucapaciteit, zodat je op tijd stroom bij kon tanken.
De Nissan Leaf beschikte over ongeveer 190 lithium-ion accucellen. Deze wogen circa 300 kilogram en werden in pakketten onder de voertuigbodem ondergebracht. Het voordeel van deze plaats was dat het gewicht zo een positieve invloed had op de zwaartepuntverdeling en daarmee ook op de rijstabiliteit. Bovendien hoefde de bagageruimte op deze manier niet ingeperkt te worden, waardoor de Nissan Leaf gewoon een laadruimte van circa 330 liter had. Voor de accu’s van de Nissan Leaf gaf de fabrikant een garantie van acht jaar of 160.000 kilometer. Een nadeel van de techniek: toen de auto op de markt kwam was de totale levensduur van de accu’s, afhankelijk van het aantal opladingen, nog beperkt tot ongeveer tien jaar.
De elektromotor van de Nissan Leaf had een prestatievermogen van 80 kW (109 pk). Daarmee bereikte deze eerste in grote oplage geproduceerde elektrische auto van de fabrikant afhankelijk van de rijomstandigheden een maximumsnelheid tussen 145 en 160 kilometer per uur. De circa 1,5 ton zware Nissan Leaf accelereerde in 11,3 seconden van nul naar honderd.
