Aston Martin DB7

Goede redenen

• Tijdloos en karaktervol lijnenspel
• Ultieme GT van de jaren negentig
• Snelheid, luxe en comfort in één pakket
• Eén van de meest prestigieuze youngtimers voor de actuele prijs

Technische gegevens

Motorisatie

Tussen 1987 en 2007 was Ford eigenaar van zowel Jaguar als Aston Martin. Terwijl Jaguar al enige tijd bezig was met de ontwikkeling van de opvolger van de XJ-S (de XK), maakte Aston Martin een moeilijke tijd door. De nood was zo hoog dat als Aston Martin niet snel een verkoophit te pakken had, dit de teloorgang van het merk zou betekenen. En zo kwam de opvolger van de XJ-S in beeld als technologische basis voor de DB7. Aan ontwerper Ian Callum om er een Aston-sausje overheen te gieten en de rest is eigenlijk automobielgeschiedenis. De DB7 werd een kassucces en redde daarmee het merk van de ondergang. Dit ondanks de vele onderdelen uit de schappen van Ford waarmee de DB7 zonder blikken of blozen was gebouwd. Denk aan diverse knopjes, hendels en schakelaars. Zelfs Mazda (ook van Ford destijds) werd in de mix gegooid. Kijk maar eens aandachtig naar de achterlichtunits van de DB7 en die van de Mazda 323. Of vergelijk de richtingaanwijzers van de prestige-Brit met die van de Mazda MX-5 uit die periode.

De Aston Martin DB7 was dus deels een mengelmoes van onderdelen van verschillende automerken. Zo ook de motoren. Die kwamen, net als de gehele technische basis, namelijk van Jaguar. In eerste instantie was de DB7 enkel verkrijgbaar met een 3.2 liter zes-in-lijn-motor voorzien van een compressor. Het blok leverde 340 pk en 500 Nm en was gekoppeld aan een handgeschakelde 5-bak of een optionele 5-traps automaat. Hoewel de DB7 hiermee ruim binnen de zes tellen naar 100 km/u wist te snellen en een topsnelheid van 266 km/u kon bereiken, toonde de zescilinder zich niet de meest verfijnde krachtbron.

De 5.9 liter V12 – eigenlijk gewoon twee Ford-V6 motoren tegen elkaar – was aanzienlijk beter. Bovendien was de twaalfcilinder goed voor nog meer kracht, te weten 420 pk en 540 Nm. Het resultaat? Een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 5,0 seconden en een top van net geen 300 km/u. Verdienstelijke prestaties voor een reislustige GT van minstens 1,7 ton. De DB7 met V12 is trouwens makkelijk te herkennen van de motorisch minderbedeelde versie. Zo was de typische Aston Martin-grille groter uitgevoerd, evenals de remmerij en het formaat rubber. Met als klap op de vuurpijl een klinkende achternaam: DB7 Vantage.

Na de komst van de Aston Martin DB7 Vantage werd de zescilinderversie nog maar amper verkocht, waarop in 1999 werd besloten een definitieve streep te halen door de ‘basismotorisering’. Het gros van de kopers koos voor de twaalfcilinder, mede vanwege het relatief kleine prijsverschil: 330.000 versus 360.000 gulden. Van de ruim 9.000 gebouwde exemplaren is circa 60% een Vantage.

Afmetingen

De Aston Martin DB7 is best een grote GT met een lengte van bijna 4,7 meter en een breedte van 1,8 meter. De hoogte is met 1,3 meter beperkt, waardoor langere bestuurders lastig hun draai kunnen vinden achter het stuur. Tot 1.85 meter zit je goed, daarboven wordt het kielekiele. Achterin zijn er weliswaar twee kuipstoeltjes aanwezig, maar de ruimte aldaar wil je eigenlijk geeneens een kind aandoen. Voor het stallen van (extra) bagage is de ‘achterbank’ wel geschikt. Sowieso is de ruimte achter de voorstoelen geen overbodige luxe wanneer je met de DB7 een meerdaagse roadtrip wil maken. De kofferruimte van de Coupé heeft namelijk een inhoud van maar 178 liter. De Cabriolet zelfs nog minder met 150 liter. Twee grote weekendtassen moeten nog wel lukken.

De belangrijkste specificaties op een rij:

Varianten

De Aston Martin DB7 telt gedurende zijn productieperiode vijf uitvoeringen: de DB7, DB7 Volante, DB7 Vantage, DB7 Vantage Volante en de DB7 GT. Volante is de (achter)naam die Aston Martin gebruikt om zijn cabrio modellen aan te duiden. De Vantage is een extra krachtige uitvoering van de Aston Martin DB7, voorzien van een 5.9 liter V12 in plaats van een 3.2 zes-in-lijn met compressortechnologie. In 2003, het een na laatste jaar van zijn carrière, lanceerde Aston nog de DB7 GT, met 435 pk en 556 Nm aan koppel een nog iets sterkere, maar geen snellere versie van de Vantage. Daarnaast zijn er nog enkele speciale uitvoeringen geweest die in gelimiteerde oplage verkrijgbaar waren. De meest exclusieve en bijzondere van deze limited editions zijn zonder meer de DB7 Zagato en DB AR1, met hun unieke en typische Zagato-koetswerken. Al mogen de DB7 Jubilee Limited Edition en de Anniversary Edition, beide uit 2003, er ook zijn. De eerste was overigens ter gelegenheid van het gouden jubileum van Queen Elisabeth II en de Anniversary Edition vanwege de naderende productiestop van de Aston Martin DB7. Ook de DB7 Beverly Hills Edition uit 1998 is een zeldzaam exemplaar van de DB7; hiervan zijn er slechts zes gebouwd.

Prijzen

Hier vallen geen doekjes om te winden: de Aston Martin DB7 was oorspronkelijk een peperdure Gran Turismo. In 1993 kostte de DB7 Coupé minstens 150.000 euro (destijds zo’n 330.000 gulden). De dakloze DB7 Volante – met zijn sierlijke stoffen cabriokap – vergde nog eens 40.000 gulden meer. En de DB7 GT? Die doorbrak zelfs ruimschoots de 400.000 gulden (vanaf 202.000 euro). Dat waren exorbitante bedragen, zeker in de jaren negentig.

Het is dertig jaar later en het mooie is: wie nu een DB7 wil kopen, is aanzienlijk minder geld kwijt. De occasionprijzen variëren van zo’n 35.000 euro voor een ‘gewone’ DB7 tot 100.000 euro voor een absolute topversie (specials zoals de Zagato en Queen Elisabeth II Edition buiten beschouwing gelaten). Nog steeds een lieve som natuurlijk, maar er zijn niet veel auto’s die voor dit geld over een vergelijkbare allure beschikken. Zelfs een klassieke Porsche 911 of Ford Mustang is tegenwoordig al duurder.

Design

Buitenkant

Dat het exterieurdesign van de DB7 ontzettend tijdloos blijkt, bewijzen de Astons van nu. Aston Martin borduurt met de designs van de DB12 en DBS nog altijd voort op de DB7. En de moderne Astons worden nog steeds bestempeld als de fraaiste auto’s die je vandaag de dag kunt kopen. Een zeer knappe prestatie van Ian Callum, de ontwerper die verantwoordelijk is voor het sierlijke lijnenspel van de DB7.

Binnenkant

Het interieur was niet de sterkste kant van de DB7. Hoewel het vanbinnen luxe, grandeur en aandacht voor detail ademde, deden gebruikte materialen hier en daar de wenkbrauwen fronsen. De voornaamste reden hiervan was het hoge Ford-gehalte. Veel bedieningselementen waren afkomstig van verschillende auto’s van Ford en Mazda (destijds ook onderdeel van de Ford Company). Niet wat je verwacht van een meer dan 300.000 gulden kostende GT. Weliswaar heeft deze ‘karigheid’ de Aston Martin DB7 lange tijd achtervolgd, maar nooit echt in de weg gezeten. Voor Aston-begrippen vloog de DB7 over de toonbank en het was dankzij dit succes dat het merk nog altijd bestaat. Eigenlijk kun je dus gerust stellen dat de DB7 een auto was die meer is dan de som der delen. En daarmee een zeer interessante youngtimer en klassieker in spe.

Veiligheid

Auto’s van het kaliber Aston Martin DB7 worden niet getest of beoordeeld door veiligheidsinstituut Euro NCAP of vergelijkbare organisaties. Wel kun je de veiligheidsuitrusting aan boord onder de loep nemen. Features zoals airbags en ABS waren bijvoorbeeld standaard aanwezig. Zeker dat laatste was toen nog niet vanzelfsprekend. Het tegenwoordig ook heel gangbare ESP ontbreekt dan weer. Over het algemeen heeft de Aston Martin DB7 een gemiddelde veiligheid voor een auto uit het toenmalige luxesegment.

Alternatieven

Tussen 1993 en 2004 concurreerde de Aston Martin DB7 met enkele van de meest vooraanstaande luxe sportauto's. Een geduchte rivaal was de Jaguar XK, die vergelijkbare Britse charme en prestaties bood en technisch aardig wat technieken deelde met de DB7. Een andere Britse concurrent is de Bentley Continental GT, al kwam dit model pas laat in de productiecyclus van de DB7 op de markt. Beide auto’s zijn dus maar kortstondig concurrenten geweest en de Bentley is hierdoor feitelijk veel moderner dan de Aston Martin.

Een ander zeer interessant alternatief kwam uit Duitsland en is – hoe kan het ook anders – de Porsche 911. De ‘Elfer’, een icoon, behoeft geen betoog. Verder zijn er nog de Mercedes-Benz SL, Ferrari 456 en Chevrolet Corvette. Stuk voor stuk Gran Turismo’s van een wat ander kaliber dan de Aston Martin DB7, maar bedeeld met vergelijkbare eigenschappen en prijs.