De tijd dat een verbrandingsmotor nodig was om de wielen van een auto aan te drijven is definitief voorbij. Steeds meer merken voegen hybrides en andere elektrische plug-ins toe aan hun modellengamma. Ook Opel kon niet achterblijven, en introduceerde eind 2011 de Opel Ampera in Nederland. De Ampera was een 5-deurs hatchback uit de compacte middenklasse, ook wel bekend onder de aanduiding C-segment. Lees meer
Dit is een in Europa zeer populaire klasse, waartoe ook het merendeel van de in Nederland verkochte auto’s behoort. De Ampera Opel kwam oorspronkelijk echter van de andere kant van de Atlantische Oceaan, en was de Europese variant van de Amerikaanse Chevrolet Volt. Ten tijde van het verschijnen van de Ampera was Opel dan ook in handen van General Motors. In Australië, Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië werd het model onder andere verkocht als Holden Volt en Vauxhall Ampera. Medio 2017 is Opel overgenomen door PSA, maar de Opel Ampera werd reeds in 2015 geschrapt. De auto was geen echte plug-inhybride met een verbrandingsmotor en batterijen die steeds opnieuw kunnen worden opgeladen. Opel refereerde aan de Ampera als een elektrische auto met een zogeheten range extender.
Op technisch vlak was de Ampera precies hetzelfde als de eerste generatie van zijn Amerikaanse evenknie de Chevrolet Volt. Zoals de Volt had de Ampera een elektrische aandrijving op basis van een accu, die werd gecombineerd met een kleine verbrandingsmotor. Een dergelijke ondersteunende motor staat ook wel bekend als een range extender. In het geval van de Chevrolet Volt en Opel Ampera was dit een 1.4-liter benzinemotor. De term ‘range extender’ is te vertalen als ‘afstandsverlenger’ of ‘actieradiusvergroter’, en dit geeft goed aan waar deze motor voor is bedoeld.
De Ampera reed in principe op zijn lithium-ion-accu. Wanneer de energie hiervan bijna was verbruikt, werd als range extender de benzinemotor aangesproken. Deze zorgde echter niet voor de aandrijving van de wielen en kon evenmin zelfstandig de accu van energie voorzien, maar genereerde via een dynamo elektriciteit om de auto weer op te laden. Bij stilstand werd de Ampera Opel-accu weer rijklaar gemaakt met behulp van een stekker en een regulier stopcontact. Om de 1.4-liter benzinemotor te vullen waren natuurlijk wel traditionele tankbeurten nodig. Naast benzine kon daarbij ook gebruik worden gemaakt van E85, een mix van benzine en bio-ethanol. De volledig opgeladen accu had een actieradius van 60 kilometer. Dankzij de benzinemotor kon deze worden uitgebreid tot 500 kilometer.
In tegenstelling tot wat doorgaans gebruikelijk is bij Opel werd de Ampera Opel niet in een Europese fabriek geassembleerd. Dit gebeurde namelijk in de Hamtramck Assembly-hal in Detroit, niet ver van het hoofdkantoor van General Motors. Tot die tijd werden daar hoofdzakelijk Buicks en Cadillacs voor de Amerikaanse markt gebouwd. De Ampera had net als de Volt geen voorganger, en was grotendeels gebaseerd op de Chevrolet Volt. Beide modellen hadden daarom dezelfde afmetingen van 4.498 x 1.788 x 1.438 mm, bij een 2.685 mm lange wielbasis. Zowel de topsnelheid van de Opel Ampera als die van de Chevrolet Volt was 160 km per uur. De elektrische acceleratie van 0 naar 100 km per uur bedroeg voor beide auto’s 9,2 seconden, terwijl de benzinemotor er 0,2 seconden minder voor nodig had.
En hoewel de Ampera en de Volt dus in veel opzichten inwisselbaar waren, lieten beide modellen bij een meer nauwkeurige vergelijking evenwel ook enkele onderlinge verschillen zien. De Opel Ampera onderscheidde zich vooral qua styling en in de afwerking van het koetswerk van de Volt. Zo zag de voorkant er een stuk anders uit. Daarbij viel in het bijzonder ook de andere vorm van de koplampunits op. Een ander verschil was de achterbumper, die bij de Ampera een grote uitsparing had. Verder waren andere velgen gebruikt, en hadden de zwarte zijspoilers waarmee de Chevrolet was uitgerust bij de Opel Ampera dezelfde kleur als de carrosserie. Daarnaast beschikte de Opel over een zogeheten city-modus, een feature die in de Chevrolet Volt pas vanaf 2013 werd geïntroduceerd. Deze rij-modus hield in dat de range extender kon worden ingeschakeld om de energie in accu te sparen. Dat kon bijvoorbeeld van pas komen in steden waar bepaalde milieueisen van kracht zijn, zodat men daar dan de accu kon gebruiken.
De Ampera Opel is slechts vier jaar geproduceerd voor de Europese markt. In die periode verscheen er ook maar één uitrustingsvariant van de auto. Deze had een automatische transmissie en voorwielaandrijving. Bijzonder was ook dat de energie die bij het remmen werd gegenereerd in de vorm van elektriciteit werd opgeslagen in de accu. De Opel Ampera kende nog meer technologische extra’s, zoals het Electronic Climate Comfort-systeem waarmee stoelverwarming mogelijk was en de auto voor het instappen kon worden gekoeld of verwarmd.
4,3
