De in 1997 nieuw geïntroduceerde A-klasse markeerde een modelverandering bij de Duitse premiumproducent Mercedes-Benz. Voor het eerst waagden zij zich in de zeer concurrerende compacte middenklasse, die tot nu toe door concurrent Volkswagen uit Wolfsburg gedomineerd werd. Volkswagen breidde op zijn beurt dan juist weer haar modelpalet uit met duurdere en luxere modellen dan gewoonlijk.
De reden voor deze reorganisaties in de auto-industrie was dat volgens de concernstrategen alleen de fabrikanten die een complete voertuigcollectie aan konden bieden hun economische onafhankelijkheid konden behouden in een steeds mondialer wordende markt. Dus een voertuigcollectie van miniauto tot aan een sedan van de hogere klasse. De eerste generatie van de nieuwe Mercedes-Benz A-klasse werd tot 2004 geproduceerd en onderging tot die tijd slechts kleine veranderingen. Daarna stond de opvolger klaar. De Mercedes-Benz A 180 kwam als één van de eerste modellen van de nieuwe generatie op de markt..
Aan het bouwconcept van de A-klasse veranderde zich in de tweede generatie niets. De zogenaamde sandwich bouwwijze moest nog steeds voor een optimale veiligheid bij ongelukken zorgen. De verhoogde zitpositie die door deze constructie werd veroorzaakt, die in zekere zin als bijeffect zorgde dat de bestuurder van een Mercedes-Benz A 180 makkelijker in kon stappen en een goed zicht had, bleef evengoed behouden als de relatief hoge carrosserie met een hoogte van 1,57 meter. In de lengte groeide de Mercedes-Benz A 180 daarentegen met 26 centimeter naar 3,83 meter. Dat kwam vooral het plaatsaanbod in het interieur ten goede. Het buitendesign werd licht veranderd en de nieuwe modellen presenteerden zich met een elegant aflopende daklijn en schuin geplaatste koplampen en achterlichten.
De Mercedes-Benz A 180 was verkrijgbaar in twee carrosserie-uitvoeringen: als vijfdeurs sedan en in een versie met drie deuren die Daimler aanduidde als Coupé. Aan het begin van de tweede A-klasse generatie bood Daimler aanvankelijk alleen een dieselmotor voor de Mercedes-Benz A 180 aan. De turbogeladen commonrail dieselmotor met een cilinderinhoud van 2,0 liter beschikte over een prestatievermogen van 80 kW (109 pk) en bereikte daarmee een maximumsnelheid van 186 km/u. Het gecombineerde brandstofverbruik was volgens de fabrikant 5,2 liter diesel per honderd kilometer. Dat kwam overeen met een CO2-uitstoot van 137 g/km. Daarmee was de Mercedes-Benz A 180 CDI met een handmatige zesversnellingsbak tot aan de introductie van de milieuvriendelijkere BlueEfficiency-modellen in 2009 het zuinigste voertuig uit de A-klasse.
In 2009 werd er voor het eerst een benzineversie van de Mercedes-Benz A 180 op de markt gebracht. De ottomotor met een cilinderinhoud van 1,7 liter had een prestatievermogen van 85 kW (116 pk). Daarmee kon de auto een maximumsnelheid van 183 km/u bereiken. Het gemiddelde brandstofverbruik van het met een automatische versnellingsbak gecombineerde model lag op 6,6 liter (157 g/km CO2). Verder was de Mercedes-Benz A 180 ook in een door de fabrikant als BlueEfficiency-technologie benoemde variant in de collectie opgenomen. Deze modellen die voor betere verbruikswaarden gemodificeerd waren hadden banden met een lage rolweerstand en een start/stop functie. Hun prestatievermogen was hetzelfde als dat van de traditionele Mercedes-Benz A 180. Maar qua benzineverbruik was er echter een verschil: de modellen met BlueEfficiency-technologie verbruikten met een gemiddeld brandstofverbruik van 6,3 liter 0,3 liter minder dan het traditionele model. Hiermee kon een CO2-uitstoot van 145 g/km gerealiseerd worden. Het Blue-model werd in combinatie met een normale vijfversnellingsbak aangeboden, terwijl de gewone Mercedes-Benz A 180 alleen in combinatie met een automatische versnellingsbak verkrijgbaar was.
4,5
